آمار رکود اقتصادی سرمایه در اروپا:
22 میلیارد یورو ضرر در یک هفته !
فرشاد مجد
اتحادیه اروپا در عرض هفته گذشته به دلیل رکود اقتصادی در واحدهای تولیدی و شکست عملی بنیادها و کارتل های مالی 22 میلیارد یورو در یک هفته ضرر داد. اتحادیه اروپا و نماینده دولت های اروپایی شب و روز برای پیدا کردن راه حل تز و تئوری می دهند اما هیچ کدام نه تنها افاقه ای نکرده بلکه ذره ای از گسترش بحران نتوانسته جلوگیری کند. فرق بحران حاضر سرمایه داری با بقیه بحران ها در دو چیز است: اولا این بحران خصلت گسترش یابنده دارد و در مرحله خاصی متوقف نمی شود. ثانیا در بحرانهای پیش از این بنیادهای مالی با ارائه سیاستهای نوین می توانستند از دل بحران بیرون بیایند اما دوره اخیر دوره شکست و در هم کوفته شدن بنیاد های مالی سرمایه است. دراین مقاله نگاهی به رئوس این سیاستهای اقتصادی می اندازیم و اینکه چطور خود این سیاستها نشان داده اند که راه حلی برای بحران نیستند و بقای سرمایه داری به کابوسی برای سرمایه داران بدل می شود !
بازار اوراق قرضه و اجتماعی کردن قرض ها
هفته گذشته بانک مرکزی اروپا سیاست خرید اوراق قرضه را پیش کشید و نوید داد که دولت ها با فروش اوراق قرضه به بانک مرکزی قادر به متعادل کردن بازار خواهند شد. در پی این مسئله اوراق قرضه ایتالیا و اسپانیا خریده شد و نوید این داده شد که در عرض 10 سال این دو کشور با کاهش بحران 5 و 6 درصدی روبرو شوند. دقت کنید در عرض ده سال قرار است بحران حل شود اما نتیجه مشابه همین سیاست در آلمان چیز دیگری را نوید داد. در ماه مه 2010 بانک مرکزی فرانکفورت در آلمان شروع به خرید اوراق قرضه کرد و در عرض یک هفته 16 میلیارد و نیم یورو اوراض قرضه را خرید و تا بحال در کل 92 میلیارد یورو این اوراق را خریده است. ولی این اوراق قرضه که قرار بود در عرض 10 سال 4 درصد سود بدهد٬ با احتساب میانگین بازار اروپایی در کل 22 میلیارد یورو٬ یعنی چیزی حدود 17.2 درصد ضرر داده است. وزیر مالیه ایتالیا ترمونتی و سارکوزی و مرکل که از استقبال کنندگان و معرفین این طرح بودند و میلیاردها یورو نتیجه شکست طرحشان بود٬ روز قبل در پاریس جلسه فوق العاده برقرار کردند. قبل از پایان این بند باید بگویم که ضررهای حاصله نتیجه سیاست های "نجات" سران اتحادیه اروپا ده ها بار بیشتر از کل وام هایی است که به یونان و ایرلند و پرتغال داده شده است که صد البته این وام ها خود نوعی بدهکار کردن مردم این کشورها برای گرفتن سودهای سنگین مالی در عرض 50 سال و به ورشکستگی کشاندن این کشورها بوده است .
اجتماعی کردن قرض ها: جامعه باید قرض ها را بدهد !
دیروز انجلا مرکل و سارکوزی به شفافیت از طرح مالیات اجتماعی برای اجتماعی کردن قرض ها خبر دادند. معنی مستقیم این جمله این است که حالا که سیاست های بانک مرکزی اروپا و حضرات سرمایه دار شکست خورده است دولت باید به جان کیف پول خالی مردم بیفتد. تا بحال آماری بالغ بر 56 درصد از شهروندان اروپایی بعنوان مثال در هلند زیر قرضهای سنگین بالای 10 هزار یورو زندگی می کنند و خود رسانه ها و کابینه هشدار بی خانمانی و بی حقوقی بیشتر شهروندان٬ آنهم در هلند که "جزیره ثبات اقتصاد اروپا" بود٬ را ميدهند! حالا مردم بی پول و طبقه کارگر بیکار و در معرض بيکارى هزینه چپاول را هم باید بدهند. این به معنی چپاول در چند شیفت است.
مسلما اگر سکان این وضع به دست سران سرمایه دار اتحادیه اروپا باشد سیاستشان خالی و خالی تر کردن جیب مردم به اسم "راه حل بحران" و پرتر کردن بانکهای مرکزی و رواج بازارهایشان است. مسلما سرمایه داری در حالت عادیش شکل یک موجودیت مفتخور و انگل دارد حال چه برسد به شرایطی که بحران عميق و ورشکستگى دارد. این وضعیت باید تغییر کند. عقب نشینی و سکوت در برابر دولت های اروپایی به معنی عقب رانده شدن نرم های زندگی و جشم انداز فقر و فلاکت و بدبختی بيشتر است. باید با اتکا به جنبش اجتماعی و کارگری در مقابل این سیاست های ویرانگر ایستاد. بايد پرچم انقلابات کارگری قرن بیست و یکم در اروپا و دنياى سرمايه دارى را به اهتزار در آورد ! *
